Toen Laury Tisseur als 4-jarige jongen op stal terecht kwam bij Frédéric Pignon en Magali Delgado, was voor hem één ding duidelijk. Zijn toekomst lag binnen de paardensport en hij zou er alles aan doen om zijn doel te bereiken.

Hoewel Laury niet uit een echte paardenfamilie komt, gaven zijn ouders en grootouders hem wel een passie voor deze dieren mee. Laury’s oma had een boerderij in Frankrijk, waar Frédéric Pignon en Magali Delgado enkele stallen voor hun paarden huurden. Fréderic en Magali waren pioniers binnen het trick riding en leerden Laury de fijne kneepjes van het vak.

Jong geleerd, oud gedaan

“Door met ervaren paarden te werken, leerde ik uiteindelijk ook hoe je paarden het werken in vrijheid en ‘trick riding’ aanleert,” vertelt Laury. “Ik heb enorm veel hulp gekregen van de meer ervaren mensen in het vak. Tijdens shows zoals Cavallia in Amerika of het trainingsprogramma van Cavalluna, de Hasta Luego Academy, leerde ik alles van de mensen om mij heen. Ondertussen werken we al 13 jaar samen en ik heb er nog geen dag spijt van gehad.”

De risico’s van het vak

Tijdens de shows van Laury Tisseur voel je hoe het publiek met ingehouden adem kijkt naar de man die bovenop zijn paarden staat en over de gekste obstakels springt. “Mijn werk heeft enkele risico’s”, vertelt Laury. “Tijdens mij trainingen probeer ik goed op de basis te focussen zodat we die risico’s tot een minimum kunnen beperken. Maar af en toe gaat er wel eens iets mis. Zo brak ik al twee keer mijn rug, mijn handen, mijn schouders, mijn sleutelbeen en mijn staartbeen. Dat hoort er nu eenmaal bij. Ik hou van wat ik doe, dus ik heb leren omgaan met de minder fijne ervaringen. Ook al loop ik een blessure op, ik ben nooit bang om terug op mijn paarden te stappen. Zij leggen hun vertrouwen in mijn handen, dus ik doe hetzelfde bij hen.”

Iberische paarden

Vertrouwen is de basis van alles, in alle disciplines van de paardensport. Toch lijkt het bij trick riding vaak eens zo belangrijk te zijn. “Je bouwt natuurlijk een hele sterke band op met de paarden, dat moet wel, anders lukt het werken in vrijheid niet” aldus Laury. “Ik werk hiervoor het liefst met Iberische paarden, hun uitstraling en de manier waarop ze bewegen, geeft hen een speciale aantrekkingskracht. In mijn show zitten voornamelijk Lusitano’s en enkele Spaanse paarden. Wat bij hen opvalt is dat eens je hun vertrouwen hebt gewonnen (wat soms wel even kan duren), ze echt alles voor je doen.”

(Nog) geen merries

Voor Laury begon zijn passie voor deze paarden bij Cadabel, zijn Lusitano hengst. “Cadabel was mijn eerste paard, ik trainde hem enkel dressuurmatig, nu geniet hij van zijn pensioen. Hij was best een moeilijk paard om eerlijk te zijn; koppig en ingewikkeld. Onze karakters lagen eigenlijk dicht bij elkaar”, lacht Laury. “Toch leerde ik van hem het meeste.” Laury heeft nu een team van 8 paarden waarmee hij optreedt en hoewel hij met hen allemaal een sterke band heeft, springen er toch twee uit. “Timon is een Lusitano ruin en Picasso is een Spaanse hengst. Hun karakter spreekt mij het meeste aan. Op dit moment heb ik enkel ruinen en hengsten. In de toekomst zou ik heel graag een team van merries erbij hebben. Ik heb tot nu toe nog niet zo veel met hen gewerkt en het lijkt mij een fijne uitdaging voor de toekomst om hiermee aan de slag te gaan. Maar voor nu focus ik me op de show die we op Horse Event zullen brengen. Ik kijk er enorm naar uit om daar aanwezig te zijn en het publiek de relatie tussen mezelf en mijn paarden te laten zien en voelen!”